نتایج آناتومیک ویترکتومی در پارگی وسیع شبکیه و عوامل موثر بر آن

چکیده هدف: تعیین میزان موفقیت آناتومیک جراحی ویترکتومی در پارگی وسیع شبکیه و عوامل موثر بر نتایج این عمل جراحی. روش پژوهش: مطالعه با بررسی پرونده‌های 63 بیمار ویترکتومی‌شده به علت پارگی وسیع شبکیه از فروردین 1374 لغایت اسفند 1381، در بیمارستان لبافی‌نژاد انجام شد. در همه بیماران عمل جراحی استاندارد شامل ویترکتومی عمیق، گذاشتن باند حلقوی، رتینوپکسی و تامپوناد داخل چشمی انجام گردید. موفقیت آناتومیک به 3 دسته موفقیت کامل، موفقیت نسبی و عدم موفقیت تقسیم‌بندی شد. نقش عوامل قبل، حین و بعد از عمل جراحی شامل سن، جنس، دید قبل از عمل، RAPD قبل از عمل، محل و وسعت کندگی شبکیه، PVR، وضعیت ماکولا، فاصله زمانی بین بروز علایم تا عمل جراحی، وجود بیماری‌های دیگر، روش جراحی و مدت پی‌گیری، بر روی موفقیت آناتومیک ویترکتومی بررسی گردید. یافته‌ها: تعداد 68 چشم از 63 بیمار با متوسط سنی 2/17±2/31 سال بررسی شدند. بیماران شامل 50 مرد (4/79 درصد) و 13 زن (6/20 درصد) بودند. بیماری زمینه‌ای در 39 چشم (3/57 درصد) وجود داشت که شایع‌ترین آن‌ها، نزدیک‌بینی بالا بود (8/33 درصد). ویترکتومی به طور متوسط 30 روز بعد از شروع علایم انجام شده بود. میانه مدت پی‌گیری بعد از عمل 10 ماه (5/54-1 ماه) بود. در 64 چشم برای تامپوناد از روغن سیلیکون استفاده شد که در 36 چشم این روغن تخلیه گردید. میزان موفقیت آناتومیک نهایی 7/73 درصد بود. از میان عوامل بررسی‌شده، تنها PVR قبل از عمل در موفقیت آناتومیک موثر بود. نتیجه‌گیری: میزان موفقیت آناتومیک در این بیماران قابل مقایسه با نتایج سایر مراکز دنیا و بهتر از نتایج قبلی همین مرکز بوده است. اگرعمل جراحی بیماران با پارگی وسیع شبکیه زودتر و قبل از ایجاد PVR انجام گیرد؛ احتمال موفقیت آناتومیک بیش‌تر خواهد شد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1383؛ سال 10، شماره 2: 199-192.